Ενημερωτικά σεμινάρια-ομιλίες

 "Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ~ ΞΑΝΑΒΡΙΣΚΟΝΤΑΣ ΤΗ ΦΥΣΗ ΜΑΣ"

Ένα ταξίδι γνωριμίας και κατανόησης της γονιμότητας

 (μια σειρά τακτικών ομιλιών-συζητήσεων από το 2011 μέχρι και σήμερα)

μια παρουσίαση-συζήτηση που εξερευνά το ‘μυστήριο’ της γονιμότητας,

Πού: Κέντρο Ρεφλεξολογίας & Έρευνας (ΚΕΡΕ)

Για πληροφορίες/δηλώσεις συμμετοχής: 210 98 41 030

Ομιλήτρια: Μαρία Ανδρεουλάκη, ρεφλεξολόγος & βοηθός μητρότητας

Ο κύκλος των συναντήσεων απευθύνεται σε φοιτητές και επαγγελματίες της ρεφλεξολογίας και άλλων συμπληρωματικών πρακτικών, με σκοπό την ολοκληρωμένη ενημέρωση για τις επιλογές στην περιγεννητική φροντίδα ώστε να μπορούν να στηρίξουν πληρέστερα τους ανθρώπους που προσεγγίζουν τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο.

Θέματα προς συζήτηση

• Κατανόηση της συνδυασμένης γονιμότητας: η γονιμότητα ως κάτι που αφορά ένα ζευγάρι που μοιράζεται μια ερωτική σχέση
• Σύντομη αναφορά στις κοινές μεθόδους αντισύλληψης και τις επιδράσεις τους στη γυναικεία υγεία
• Επιλογή φυσικών μεθόδων – επιλογή ζωής: η ρεφλεξολογία εμπεριέχει μέσα της την τάση να εμπνεύσει (μέσα από την τέχνη του ρεφλεξολόγου αλλά και το προσωπικό του παράδειγμα) φυσικές επιλογές ζωής και ίασης
• Η πολιτικο-οικονομική πλευρά της περιγεννητικής φροντίδας – το πέρασμα από ένα ‘σύστημα υγείας’ σε μια ‘βιομηχανία υγείας’
• Παίρνοντας πίσω τη δύναμη: η κατανόηση του ίδιου μας του σώματος στις φυσικές του λειτουργίες είναι και μπορεί να είναι κάτι που ανήκει δικαιωματικά στον καθένα, ανεξάρτητα από φύλο, κοινωνική θέση, εκπαίδευση, και όχι αποκλειστικά στον ιατρικό χώρο. Φυσιολογία της εγκυμοσύνης, του τοκετού, της λοχείας, του θηλασμού: υπαρκτές επιλογές στην περιγεννητική φροντίδα στην Ελλάδα

[...] Γεννήθηκα μια γεμάτη σελήνη της άνοιξης, μια χρονιά αξέχαστη για την πληθώρα των αγαθών για όλη τη φυλή. Η Ζίλπα καθόταν στα αριστερά της μητέρας μου, και η Μπίλχα την υποστήριζε από τα δεξιά. Η Ίννα ήταν εκεί για να παρευρεθεί στη γιορτή και να παραλάβει το ύστερο στο αρχαίο της δοχείο. Αλλά η Λη ζήτησε από τη Ραχήλ να είναι η μαία της και να με πιάσει.

Ήταν εύκολη γέννα. Μετά από τόσα αγόρια πριν από μένα, ήρθα γρήγορα και ανώδυνα, όσο ανώδυνη μπορεί να είναι μια γέννα. Ήμουν μεγάλη και η Ίννα με αποκάλεσε ‘η κόρη της Λη!’ με μια φωνή όλο ικανοποίηση. Αφού με σκούπισε η Ραχήλ, με έδωσε στη Ζίλπα, που με αγκάλιασε, και μετά στη Μπίλχα, που με φίλησε. Πήρα το στήθος της μητέρας μου με διψασμένο στόμα, και όλες οι γυναίκες χτύπησαν παλαμάκια για τη μητέρα και μένα. Η Μπίλχα τάισε τη μητέρα μου με γάλα και μέλι και τσουρέκι. Έλουσε τα μαλλιά της Λη με αρωματισμένο νερό και της έκανε μασάζ στα πόδια.

Όσο κοιμόταν η Λη, η Ραχήλ, η Ζίλπα και η Μπίλχα με πήραν έξω στο φεγγαρόφωτο και έβαλαν χέννα στα πόδια και τα χέρια μου, σαν να ήμουν νύφη. Είπαν εκατοντάδες ευλογίες γύρω μου, στο βορρά, τον νότο, την ανατολή και τη δύση, για να με προστατεύουν ενάντια στον Λαμάτσου και άλλους δαίμονες που έκλεβαν παιδιά. Μου έδωσαν χιλιάδες φιλιά.

Το πρωί, η μητέρα μου ξεκίνησε να μετράει δύο σεληνιακούς κύκλους μέσα στην κόκκινη σκηνή. Μετά τη γέννα ενός αγοριού οι μητέρες ξεκουράζονταν για ένα φεγγάρι, αλλά μετά τη γέννα ενός κοριτσιού που θα δώσει ζωή αργότερα, χρειαζόταν μεγαλύτερο διάστημα μακριά από τον κόσμο των ανδρών. Ο δεύτερος μήνας ήταν πολύ όμορφος, μου έλεγε αργότερα η μάνα μου. Οι αδερφές μου μας φρόντιζαν και τις δυο σαν βασίλισσες. Δεν σε άφησαν μόνη σου στην κουβέρτα ούτε στιγμή, μου έλεγαν. Υπήρχαν πάντα αγκαλιές να σε κρατάν, να σε νανουρίζουν. Χαϊδεύαμε το δέρμα σου με λάδι πρωί και βράδι. Τραγουδούσαμε τραγούδια στα αυτιά σου αλλά δεν λέγαμε χαζοκουβέντες. Σου μιλούσαμε με όλες μας τις λέξεις, σαν να ήσουν μια μεγάλη αδελφή και όχι ένα μωρό κοριτσάκι. Και πριν να γίνεις ενός έτους, μας απάντησες χωρίς ούτε ένα ίχνος από μωρουδιακό ψεύδισμα.[...] [απόσπασμα από το βιβλίο «Η Κόκκινη Σκηνή» της Anita Diamant]

 Η περιγραφή μιας γιορτής,

 της γέννησης ενός κοριτσιού,

 μιας γυναίκας!

 Πόσοι από μας έχουν να περιγράψουν τη γέννησή τους

 με έναν τέτοιο όμορφο στη μνήμη τρόπο;

Ο Michel Odent, εμπνευσμένος επιστήμονας, γυναικολόγος- μαιευτήρας και συγγραφέας, κατέληξε να πιστεύει ότι η βασική μας ικανότητα για αγάπη (ή η έλλειψή της) βασίζεται στον τρόπο που μας υποδέχτηκαν στη ζωή.